No és això, Comín, no és això
No es pot anar a Madrid a jurar el càrrec d'eurodiputat sense engegar a rodar tots els principis defensats amb tanta valentia i coherència per l'exili durant tots aquests anys
Els últims trenta anys no hi ha hagut un augment del nivell de vida de les classes mitjanes i treballadores
Les sèries més vistes són de fa quinze o vint anys, les pel·lícules de Hollywood venen nostàlgia, i la música popular és cada vegada més homogènia. Què ens passa?
Si jo parlés als meus alumnes com ho fan algunes esquerres, m’enviarien a fer punyetes i no em farien cas mai més
Les diferències entre la minoria més rica i la resta de la població s’han disparat, i regions i ciutats senceres han quedat devastades per la desindustrialització i la concentració dels bons llocs de feina a les capitals
Un cop tots els motors del procés s’han rendit a l’enemic o són en un moment de fragilitat extrema, el protagonisme el tornem a tenir els ciutadans
Una etapa de quinze anys s’ha tancat amb un altre d’aquells moments plens de sorpreses i jugades estranyes, i que ens deixen imatges per al futur
El PSOE gairebé sempre ha governat Espanya amb el suport dels partits catalans, i el país no n’ha tret cap benefici. Ara, però, Esquerra ha decidit de regalar-los el govern de Catalunya
Me’n torno cap al nord content d’algunes coses que he vist, però alarmat per la fractura social que es va covant
VilaWeb presenta "Els del mig", una sèrie d'entrevistes-retrat de Josep Sala-Cullell a persones nascudes entre final dels anys seixanta i començament dels vuitanta · Avui va dedicada a Adrià Pujol Cruells
“Que no veieu què ens han fet?”, ens diuen. I tant que ho veiem, per això ja no podeu ser a la primera línia política, ni a la segona
Crònica de la manifestació “Posem límits al turisme” de Girona
Després de negar durant mesos la davallada de facultats del president, tota la premsa nord-americana ha hagut d’admetre la realitat
Com interpretem les dades de criminalitat de Catalunya, i els fets greus de Girona d’aquesta setmana?
Moltes turbulències actuals provenen d’aquells que només tenen un futur laboral a la política
Finalment s’han obert les comportes del descontentament contra les noves pedagogies que han dominat el discurs durant un parell de dècades
Si el preu de trencar el model globalitzador dels grans partits és votar opcions extremes, molts ciutadans ho donaran per bo
Entrevista a Isabel Sucunza, experta en literatura catalana i mestressa de la Llibreria Calders de Barcelona · Setè capítol de “Els del mig”, una sèrie d’entrevistes-retrat de Josep Sala i Cullell a persones nascudes entre final dels anys seixanta i començament dels vuitanta
Els nostres partits d’esquerres són uns espais tancats i impermeables, dominats per unes elits universitàries que s’omplen la boca d’un discurs progressista però que detesten la classe treballadora, i que prefereixen tenir uns resultats electorals minsos mentre controlin els càrrecs
Elecció rere elecció, centenars de milers de catalans es queden sense votar només perquè resideixen a l’estranger
Loquillo afirma que “Barcelona va ser la capital del món fins que algú va decidir que fos la capital de Catalunya”. És una bajanada molt grossa, i encara més quan ve d’un músic
Quantes eleccions a vida o mort es poden fer abans que la gent no se n’afarti?
En lloc d’afirmar que els homes són un problema, com podem resoldre els reptes socials que els afecten especialment?
El president Aragonès ha liderat una davallada institucional sense precedents
Usar la paraula “violència” en un context de discrepància política és una banalització molt perillosa d’aquest terme
Després de deu anys de feina, Xavier Pla ha publicat les 1.500 pàgines de la biografia de Josep Pla